بسم الله
سلام
امیدوارم حالتان خوب باشد و شب خوبی پیش رو داشته باشید با اینکه الان صبح است ولی می گویم شب چون شما اغلب ساعت 12 شب به بعد اینجا سر می زنید :)
تصمیم گرفتم برایتان نامه بنویسم چون این وبلاگ مدتهاست خواننده ندارد یعنی خواننده ثابتی ندارد مگر اینکه مطلبی بنویسد و در پروفایل آنها که فالوورش هستند چراغش روشن بشود و شما تنها کسی هستید که به واقعیت سوسک زده همینطوری سر میزنید و خب خیلی حس خوبی است و ممنونم .
ولی چرا آنقدر خاموشید ؟ چرا هیچی نمی گوئید ؟
عمیقا معتقدم آشنا هستید یک آشنای قدیمی .
میدانید این واقعیت سوسک زده اصلا شبیه آن واقعیت سوسک زده که بعد ده سال حذفش کردم نیست . این غمگینم می کند . آن شور و شوق نوشتن، آن دوست های وبلاگی که هیچ کدامشان الان نیستند . ولی نوشتن اینجا شبیه هیچ جای دیگری نیست نه اینستاگرام نه هیچ جای دیگر وبلاگ نمیشود حتی اگر نتوانم مثل قبل بنویسم ولی باز اینجا را دوست دارم .
شما چه خبر ؟ :)
شما چه می کنید ؟
در این روزگار غریب چه طور می گذرد ؟
درباره این سایت